3η και 4η ΜΕΡΑ ΕΚΘΕΣΗΣ

Σαν να άνοιξα μια καινούργια πόρτα και μπήκαν στην πραγματικότητα μου οι Αθηναίοι που έψαχνα.

•πολύχρωμοι φοιτητές φωτογραφίας,
•νέοι από Κέντρα Ημέρας που μου γράφουν την γνώμη τους για την δουλειά μου με τρόπο που αποδεικνύει ότι φεύγοντας έχουν αντιληφθεί σφαιρικά το εγχείρημα μου,
•κομψές γιαγιάδες με το πιο κοριτσίστικο χαμόγελο και την πιο παιχνιδιάρικη διάθεση,
•διανοούμενοι που από φοιτήτρια κρεμόμουν από τα χείλη τους και που θα ευχόμουν να έρθουν να δουν τη δουλειά μου να περνούν πολύ χρόνο μέσα στα τρισδιάστατα γλυπτά μου,
•φωτογράφοι που είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν μαζί μου τις απίστευτες (και απίστευτα βαρετές για μη φωτογράφους) λεπτομέρειες της τεχνικής της δουλειάς,
•γλυκύτατοι παππούδες που παρακαλάω να ακούσω την επόμενη κουβέντα τους που γλωσσικά δεν έχει αλωθεί από τις mainstream εκφράσεις,
•μανάδες με κόρες που φορώντας τα γυαλιά κοιτούν την έκθεση παρέα συζητώντας και κινούνται με τέτοια αρμονία σαν να ακολουθούν μια χορογραφία που την δουλεύουν χρόνια,
•φιλόλογοι που μπαίνοντας καταλαβαίνω ότι το μάτι τους δεν έχει ακόμα καθαρίσει από τις τελευταίες εξετάσεις αλλά βγαίνοντας το βλέπεις να έχει γεμίσει το βλέμμα τους ευχάριστη έκπληξη,
•ζωγράφοι που έρχονται και 2η φορά για να ξαναδούν την λεπτομέρεια από το γλυπτό που ξεχώρισαν και κάνουν και χρέη ξεναγού στον φίλο που έφεραν,
•αρχαιολόγοι που δηλώνουν ότι δεν περίμεναν να είναι έτσι η δουλειά και θα ξανάρθουν γιατί έπρεπε τελικά να έχουν περισσότερο χρόνο (3 μου το είπαν αυτό και δεν ξέρω αν η δυσπιστία ή η λεπτομερειακή παρατήρηση είναι η διαστροφή του δικού τους επαγγέλματος)........
Άνθρωποι που, όπως ήθελα, δεν έρχονται με "πλυμένο εγκέφαλο" γιατί η έκθεση πολυδιαφημίστικε και είναι must.
Άνθρωποι που, όπως ήθελα, έχουν καθαρή ματιά αφού κανένας δεν τους είπε για την έκθεση λέξεις όπως φοβερή, φανταστική, πολύ καλή.
Άνθρωποι που έψαξαν να την βρουν και να την ξεχωρίσουν, ενώ είναι πολύ καλά κρυμμένη, ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλες που γίνονται στην πόλη μας αλλά αυτοί επιμένουν να μην πηγαίνουν με οδηγό πόλης και να ακολουθούν το ένστικτο και το γούστο τους και την περιέργεια τους.
Άνθρωποι που τυχαία έπεσαν πάνω της και βγήκαν με ξαναεπιβεβαιωμένη την βεβαιότητα, που στις μέρες μας κλονίζεται ισχυρά, ότι υπάρχουν και ευχάριστες εκπλήξεις!
Άνθρωποι που, φύση αισιόδοξη εγώ, πιστεύω ότι θα κρίνουν με τη αθόρυβη και όχι φλύαρη και όχι διατυμπανισμένη σοφία τους το άμεσο μέλλον αυτής της χώρας.
Η κρίσιμη μάζα που την κρατάει την τελευταία στιγμή στα πόδια της γιατί αυτοί έχουν βήμα σταθερό και δεν πάνε εύκολα με το ρεύμα που προσπαθεί να τους παρασύρει εύκολα.
Σαν τους συνταξιούχους υγειονομικούς, που έχουν έκθεση ζωγραφικής στην δίπλα αίθουσα από εμένα, που επειδή όταν ήταν εν ενεργεία δεν πλούτισαν με φακελάκια και κομπίνες προμηθειών και μίζες φαρμακευτικών ενώ και τις ευκαιρίες είχαν και το ρεύμα τους τραβούσε εκεί, έχουν ανάγκη την σύνταξη που τώρα τους πετσοκόβουν και διαλύουν το ασφαλιστικό ταμείο τους και τους δίνουν 10 φορές χειρότερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από αυτήν που πολλές φορές πρόσφεραν οι ίδιοι δωρεάν στους μη έχοντες.
Δεν έχει μέλλον ένα κράτος που λειτουργεί εκδικητικά στους πολίτες που αποτελούν την υγιή βάση στήριξης του.
Δεν έχει μέλλον ένα κράτος που λειτουργεί εξοντωτικά απέναντι στους νέους του.
Δεν έχει μέλλον ένα κράτος που αδιαφορεί για τους καλλιτεχνικούς δημιουργούς του.
Κάτι άλλο αργά ή γρήγορα πρέπει να βάλουμε στην θέση του.
Μέχρι τότε... η έκθεση την Τρίτη 29 Ιουνίου κατά την διάρκεια της πανεργατική πορείας για το ασφαλιστικό θα παραμείνει κλειστή.
Το σωματείο μου, μαζί με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία, θα είναι στον δρόμο και εγώ μαζί τους.Κίκα