Κυριακή 27 Ιουλίου 2025
it was a night...
Let hours pass
Dream into the trip
Everything is ours for a few hours
Let hours pass as we shrink into the fuss
Κάποιες μικρές στιγμές
μια ευχή αναδύεται,
από την αυταπάτη της κανονικότητας,
την πλάνη της ευχής,
την ψευδαίσθηση της στιγμής
Κάποια μικρή ευχή
μια στιγμή
αναδύεται
Να ζήσω σαν να έχω ξεχάσει
τη λέξη τέλος
Έξω από πεπραγμένα όρια
Μακριά από υπναγωγά αγγίγματα
Περιελίσσομαι και χάνομαι
στο βάρος μιας τελείας.
Χμμμμμ!!!!
Δεν είναι μόνο τα πεπραγμένα όρια και τα υπναγωγά αγγίγματα….
Είναι και οι μύθοι, οι αυτοβαυκαλισμοί σε παρελθοντικές σταθερές, οι εγκλωβισμοί, οι ταμπέλες, η επιφάνεια, η έλλειψη νοήματος να βρεις την αλήθεια σε μια ηττοπαθή κοινωνία.
Έχω βαρεθεί τις μυθολογικές μαλακίες…
Εμείς και τα παιδιά μας απόγονοι μιας τυχαίας κλοπής σπέρματος και κληρονόμοι της εσώτερης κενότητας μας….
Ταξιδεύω στους μύθους μου, ονειρεύομαι μέσα στα παραμύθια μου, λικνίζομαι στις κούνιες των σχημάτων μου, εκστασιάζομαι στις παλέτες των χρωμάτων μου….
ένα κλειστό σύστημα που μυρίζει αυτοϊκανοποίηση, χρησιμοποιεί τη γεύση για να αναγνωρίσει τα γνώριμα και την αφή για να επιβεβαιώνει τα σύνορα της πεπερασμένης θνητότητας….
Τι γίνεται με τις μισές αλήθειες, τι μικρές ατιμίες, τα ηλίθια ψέματα, το δήθεν που εισχωρεί στο πάντα και το κάνει κοάλα;
…το αντικείμενο της ιστορικής γνώσης είναι αφ΄ εαυτού σημαίνον ή συγκροτημένο από σημασίες, η εξέλιξη του ιστορικού κόσμου είναι ipso facto εκδίπλωση ενός κόσμου σημασιών….
κάπου εκεί η ενότητα της ύπαρξης ουσίας και φαινομένου διαρρυγνύει τα ιμάτια της….
κάπου εκεί η φαντασίωση του ξαναζωντανέματος των νεκρών φαντάζει αστεία μπρος την αδυναμία του ξαναζωντανέματος των ζωντανών….
κάπου εκεί η έλλειψη φαντασίωσης άλλων δυνατοτήτων θεμελίωσης της πραγματικότητας, έξω από τις αντανακλάσεις του πραγματικού, κάνει την ενεργό πραγματικότητας να μοιάζει καταβεβλημένη από βαρύ σύνδρομο νοητικής στέρησης… τις ιδεολογίες κλινίρης από αθεμιτογαμία και την ποίηση αναβαπτισμένη σε τραγικά ανεπάγγελτη παράδοξη ατραξιόν….
Λίγη φαντασία στον έρωτα…please!!!
Κοιμήθηκα μολυσμένη και ξύπνησα βρεγμένη από ένα όνειρο όπου στις 2 Κίκα δίναν και 1 δώρο… θα φταίει το κολπικό υπόθετο σκέφτηκα… θα φταίει ότι ακόμα πουλάει η απάτη ότι ο καθένας φαντασιώνεται ότι θέλει και δυστυχώς εγώ εδώ και 14 χρόνια ζω αποκλειστικά από την παραγωγή φαντασιώσεων….
Τα κλισέ κυβερνούν…. να΄ χαμε να λέγαμε και γόπες να φουμέρναμε!!!
Ανάμεσα σε 2 γόπες φαντασιώθηκα ότι πήρα μια Παλαιστινιακή μαντίλα, τη φόρεσα ζωνάρι και άφησα τη μια άκρη της να κρέμεται…. Με λυμένο το ζωνάρι σεργιανούσα πάλι… με την πέτρα στο χέρι και την χειροβομβίδα στο στόμα.
Ρουφιάνοι αιμοδότες αφήστε μας να πεθάνουμε στεγνοί και αυτόχειρες παρθένοι να ταξιδέψουμε πετώντας στην κηδεία των ουρανών….
Φίλοι μου ΛΑΜΟΓΙΑ
….ραντεβού στον κήπο των ελαιών να ανταλλάξουμε καυτά ομοφυλοφιλικά, αιμομικτικά γλωσσόφιλα ….
24 Μαρτίου 2005 21∶08∶17
Κυριακή 15 Ιουνίου 2025
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2025
Πέμπτη 10 Απριλίου 2025
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025
21-30 Μαρτίου στην Ηλιούπολη
ίνες, υφές, χρώματα...
"όλα αυτά υπήρχαν πριν από μένα
και θέλω να μείνουν αφού φύγω"
Κίκα Παρδάκη και Μαρία Ρέτσα
ποιός κινεί τα νήματα;
Η φύση είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού και
η σύμπραξη των τεχνών…
προκειμένου να ενδυναμωθεί αυτός ο δεσμός….
με μικτά εικαστικά μέσα και την χρήση φυσικών υλικών….
είναι το αφήγημα της συνεργασίας
Κίκα Παρδάκη και Μαρία Ρέτσα
ποιός κινεί τα νήματα;
Σας περιμένουμε… στα “εγκαίνια” – 2 know us better… την Παρασκευή 21 Μαρτίου,
στις 19.30, στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Ηλιούπολης …
(Λεωφόρο Ειρήνης 14-16 & Αλκιβιάδου στην πλατεία Φλέμινγκ)
για να δούμε μαζί…
πλάσματα της φύσης και της φαντασίας σε καμβά, σε τσόχα, σε ξύλο, σε μετάξι...
τα κύματα, τους ήλιους, τα βουνά, τον ακανθόχοιρο, την Ποσειδωνία, τα πουλιά,
τη γοργόνα, την κουκουβάγια, την μέλισσα….
και κάποια από αυτά να λάμπουν στο σκοτάδι.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή καθημερινά από τις 21 Μαρτίου έως τις 30 Μαρτίου 2025:
11:00 π.μ. – 13:00 μ.μ. το πρωί και 17:30 μ.μ. – 20:30 μ.μ.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την βοήθεια της ΚΟΙΝΣΕΠ καλλιτεχνικού και περιβαλλοντικού ακτιβισμού artgroup TRY1 και σε συνεργασία με τον Οίκο Μεταξιού Τσακίρης
Κίκα Παρδάκη
Η Κίκα Παρδάκη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Διαθέτει περισσότερα από 35 χρόνια αποκλειστικής και συνεχούς ενασχόλησης και εμπειρίας στο χώρο της διαφήμισης και της γραφιστικής.
Έχει εργαστεί σε ατελιέ γραφικών τεχνών και διαφημιστικά γραφεία ως καλλιτεχνική διευθύντρια και διευθύντρια δημιουργικού και έχει αναλάβει πολύ γνωστά και σημαντικά έργα στον χώρο.
Έχει επίσης συνεργαστεί ως γραφίστρια με ομάδες άλλων γραφιστών και καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο και έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις μαζί τους και μόνη της.
«Πιστεύω ότι η αλήθεια για τους πελάτες μας, στον χώρο της επικοινωνίας, στις μέρες μας, είναι κάπου ανάμεσα στα 15 λεπτά διασημότητας του Andy Warhol και στην ρήση του ποιητή Fernando Pessoa (γεννημένος το 1888): Δεν ήταν ποτέ πιο εύκολο για ένα έξυπνο άτομο να κερδίσει κοινό και δεν ήταν ποτέ πιο δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ποιο είναι αυτό το κοινό και πού βρίσκεται».
Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας artgroup TRY1, που μετεξελίχτηκε στην ομώνυμη ΚΟΙΝΣΕΠ καλλιτεχνικού και περιβαλλοντικού ακτιβισμού και για πάνω από 15 χρόνια οργανώνει και δουλεύει σε εργαστήρια για παιδιά και μεγάλους, σε μικτές συνθέσεις με βάση την ηλικία ή την “τυπικότητα”.
Μαρία Ρέτσα
Γεννήθηκα στην Αθήνα.
Έχω σπουδάσει Αρχαιολογία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Συντήρηση Έργων Τέχνης στην Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του Τ.Ε.Ι.Αθηνών.
Ειδικεύθηκα στη συντήρηση υφάσματος και εργάζομαι από το 2008 με συμβάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού ως Συντηρήτρια Υφάσματος αλλά και ως ελεύθερος επαγγελματίας σε Ιδιωτικές Συλλογές και Μουσεία.
Η αγάπη μου για τα υφασμάτινα αντικείμενα, τα οποίο καλούμαι κάθε φορά να αποκαταστήσω μέσω του επαγγέλματός μου, με έκανε να αναζητήσω τρόπους και μεθόδους κατασκευής τους σαν μια βαθύτερη εσωτερική ανάγκη, ούτως ώστε να κατανοήσω καλύτερα τη δομή και τις τεχνικές τους. Έτσι ξεκίνησα, και συνεχίζω, να παρακολουθώ, εργαστήρια που αφορούν στην πράξη, την θεωρία και την ιστορία της τέχνης της υφαντικής στο Ιστορικό Υφαντουργείο του ΣΕΝ.
Μέσα από το βραχύχρονο ταξίδι μου στο χώρο του υφάσματος, περιπλανήθηκα στις διάφορες τεχνικές ύφανσης σε πλαίσιο και αργαλειό, στην βαφική νημάτων και υφασμάτων με φυτικά και ζωϊκά υλικά αλλά και με χημικές χρωστικές. Διδάχθηκα επίσης την πανάρχαια τέχνη της πιλητικής(κατασκευή τσόχας) και με έναν τρόπο, που φαντάζει σε μένα ακόμη και τώρα μαγικός, κατάφερα να δημιουργήσω επίπεδα και τρισδιάστατα αντικείμενα με απλές ίνες μαλλιού.΄Ετσι λοιπόν ξεκινήσα να διαγράφω τη μικρή μου πορεία στον απέραντο κόσμο του υφάσματος και των τεχνικών του, μέσα από την κατασκευή κοσμημάτων και άλλων μικροαντικειμένων ικανοποιώντας την προσωπική μου δίψα για δημιουργία.